Windeurope waarschuwt voor trage uitbreidingstempo windenergie – vergunningsproces is storende factor
De EU heeft in 2021 slechts 11 GW aan nieuwe windparken gebouwd. In de periode 2022-26 zal dit met 18 GW per jaar toenemen. Dit is niet voldoende om de EU energie- en klimaatdoelstellingen te halen. Dit is een van de conclusies van de vandaag gepubliceerde jaarlijkse statistieken voor 2021 door WindEurope.
Europa als geheel installeerde in 2021 17,4 GW aan nieuwe windenergie, wat de totale geïnstalleerde capaciteit op 236 GW brengt. De EU-landen installeerden samen 11 GW aan nieuwe windenergie, zo blijkt uit het rapport ‘Wind energy in Europe: 2021 Statistics and the outlook for 2022-2026′.
81% van de nieuwe windcapaciteit in Europa was onshore wind. De landen die vorig jaar de meeste nieuwe windenergie bouwden, waren het VK, Zweden, Duitsland, Turkije en Nederland, respectievelijk. Zweden bouwde de meeste onshore wind en het VK bouwde de meeste offshore wind.
Tekst gaat verder onder grafiek.
Periode 2022-2026
In de jaarlijkse statistieken van WindEurope wordt ook vooruitgeblikt naar de periode 2022-2026. WindEurope verwacht dat de EU in de komende vijf jaar gemiddeld 18 GW per jaar aan nieuwe windparken zal bouwen. Driekwart van de nieuwe installaties in de periode 2022-26 zal nog steeds onshore wind zijn. Verwacht wordt dat Duitsland in de komende vijf jaar de meeste nieuwe windcapaciteit zal installeren, gevolgd door het VK, Frankrijk, Spanje en Zweden.
30 GW per jaar nodig
De EU heeft 30 GW aan nieuwe windenergie per jaar nodig om haar 2030-doelstelling voor hernieuwbare energie te halen. Deze lage volumes ondermijnen de Green Deal en ze schaden de Europese toeleveringsketen van windenergie, zegt WindEurope CEO Giles Dickson.
In een brief aan de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, legt WindEurope uit hoe de lage volumes aan vergunde projecten een impact hebben op de Europese windturbinefabrikanten en de bredere toeleveringsketen. En hoe de sector ook te kampen heeft met hogere prijzen voor staal en andere grondstoffen – en met verstoorde internationale toeleveringsketens. In 2021 draaiden vier van de vijf Europese windturbinefabrikanten verlies.
“De Europese windindustrie verliest geld, sluit fabrieken en schrapt banen – net nu ze zou moeten groeien om te voldoen aan de enorme uitbreiding van windenergie die Europa wil. Als dit zo doorgaat, komt de Green Deal in het gedrang, om nog maar te zwijgen van de Europese doelstellingen inzake energiezekerheid”, aldus Giles Dickson.
Probleem bij vergunningverlening
De meeste EU-landen hebben ambitieuze nationale doelstellingen voor de uitbreiding van windenergie. Maar de vergunningverlening blijft het grootste knelpunt, aldus WindEurope. Europa geeft lang niet zoveel vergunningen af als nodig is voor nieuwe windparken. En bijna geen enkele lidstaat houdt zich aan de termijnen voor vergunningsprocedures die in de richtlijn hernieuwbare energie van de EU zijn vastgesteld. De vergunningsregels en -procedures zijn te ingewikkeld. De vergunningsinstanties beschikken niet altijd over de benodigde bezetting.
Vermindering afhankelijkheid van invoer van fossiele brandstoffen
De Europese Green Deal betekent dringende actie voor het klimaat – en het stimuleren van banen, innovatie en energiezekerheid. Zelfs vóór de huidige geopolitieke crisis was het duidelijk dat Europa snel meer hernieuwbare energiebronnen moet gaan gebruiken. De hoge energieprijzen van het afgelopen jaar maken deze noodzaak alleen maar groter. Zij tonen de gevaren aan van het feit dat Europa 58% van zijn energie importeert en met name afhankelijk is van de dure invoer van fossiele brandstoffen – vaak uit onbetrouwbare bronnen. Zij tonen aan dat de Europese industrie en bedrijven dringend behoefte hebben aan meer hernieuwbare energie “made in Europe” – niet in het minst omdat hernieuwbare energie goedkoper is dan fossiele energie.
Giles Dickson, CEO van WindEurope, zegt: “Europa moet nu handelen om ervoor te zorgen dat haar ambities op het gebied van hernieuwbare energie kunnen worden waargemaakt door Europese bedrijven en Europese werknemers. De oplossingen zijn er: vereenvoudig de vergunningverlening, stimuleer innovatie en zorg ervoor dat regeringen de waarde erkennen en belonen die de Europese industrie levert aan de maatschappij, het milieu en de energietransitie.”
Marco Mensink, directeur-generaal van Cefic, zei: “De chemische industrie in Europa was een van de eerste industriële sectoren die de Green Deal van de EU steunde en heeft de ambitie om klimaatneutraal te worden. Onze industrie ondergaat een fundamentele overgang naar directe elektrificatie en waterstof. Windenergie is essentieel om de enorme hoeveelheden hernieuwbare elektriciteit te leveren die de chemische sector nodig zal hebben – betrouwbaar en tegen lage kosten. Uit de nieuwe cijfers van WindEurope blijkt duidelijk dat Europa gewoonweg niet genoeg nieuwe capaciteit toevoegt. De enorme hoeveelheden die nodig zijn voor de verschillende industrieën, die allemaal tegelijk de elektrificatie zullen opvoeren, vereisen dringende actie van de Europese Commissie en de nationale regeringen. Vergunningen en overheden kunnen het belangrijkste knelpunt worden in de Green Deal.”
Sam Kimmins, hoofd van RE100, Climate Group, zegt: “RE100 brengt ’s werelds meest invloedrijke bedrijven samen die zich inzetten voor 100% hernieuwbare elektriciteit. Bedrijven over de hele wereld kopen direct hernieuwbare elektriciteit in op schaal omdat, in een eerlijke en open markt. Het is economisch zinvol. Om echter te kunnen profiteren van deze enorme investeringsmogelijkheid, moeten regeringen de inkoopopties aanzienlijk verbeteren en de wettelijke hindernissen voor PPA’s voor hernieuwbare energie door bedrijven verminderen. Van cruciaal belang is dat de Europese Unie en haar lidstaten de ontwikkeling van hernieuwbare energie versnellen om tegemoet te komen aan de groeiende vraag van zowel grote als kleine bedrijven”.
Axel Eggert, EUROFER-directeur-generaal, zegt: “Windenergie en staal vormen een kritisch partnerschap voor het succes van de Green Deal-doelstelling van de EU inzake klimaatneutraliteit en circulaire economie. Staal, dat voor 100% recycleerbaar is, vormt de kern van veel groene technologieën, niet het minst van windturbines. Om de milieu-impact van deze technologieën verder te verminderen, gaat de Europese staalindustrie naar een CO2-neutrale staalproductie in Europa, waarvoor tegen 2030 al ongeveer 150 TWh hernieuwbare, betaalbare elektriciteit nodig is. Maar de EU bouwt niet genoeg hernieuwbare energie om de overgang van de staalindustrie te voeden. Tegen 2050 zal de Europese staalindustrie 400 TWh hernieuwbare elektriciteit nodig hebben. Als we geen vuil staal van buiten Europa willen importeren, moet de EU nu de binnenlandse productie van windenergie en andere hernieuwbare energiebronnen opvoeren.” Bron: WindEurope
Category: Wereldwijd